Interview: Saapke Wakker, PPO-NK-consulent van werkgebied Bergen, gaat met pensioen.

“Trots op ‘mijn’ scholen. Wat doen ze het fantastisch.”

Saapke Wakker, PPO-NK-consulent van werkgebied Bergen, gaat met pensioen.

“Ik heb nog niet helemaal in de gaten dat het straks echt ophoudt. Dat wordt loslaten, vakantie vieren en me storten op hobby’s en gezin. Mijn grootste wens voor het onderwijs? Dat we samen, op kleine schaal, met kinderen, ouders en leerkrachten kijken naar wat er écht nodig is om kinderen perspectief te bieden.”

“In 1975, 45 jaar geleden, begon mijn carrière als kleuterleidster. Daarna werd ik hoofdleidster, ben ik werkzaam geweest als leerkracht in de jeugdhulpverlening, kreeg tussendoor vier kinderen, ben altijd blijven leren, ging aan de slag bij het Regionaal Expertise Centrum 4.5 en ben sinds 2014 betrokken geweest bij de start van PPO-NK. Inmiddels ben ik ruim vijf jaar consulent in werkgebied Bergen.”

En nu met pensioen. Hoe voelt dat?

“Het besef is er nog niet; ik heb het met zo veel plezier en passie gedaan. Mijn afscheid was prachtig. Ik heb verbluffend veel mooie woorden gehoord en voorlopig genoeg boeken te lezen. Zo blijkt: alles wat je aandacht geeft, krijg je terug.”

Trots

“Wat heb ik fijn samengewerkt met de dertien scholen, ouders en kinderen. Ik heb mooie verbindingen kunnen leggen en kan met trots terugkijken op mijn rol in het passend onderwijs. Vooral op ‘mijn’ scholen ben ik trots. Ze hebben het prachtig voor elkaar. Samen hebben we gebouwd aan verschillende initiatieven voor hoogbegaafde kinderen. Ook hebben we een Samen naar Schoolklas opgezet, waarin onder meer kinderen met het syndroom van Down in een eigen klas zitten, maar ook af en toe meedraaien in het regulier onderwijs en andersom. Een droom.”

Inclusief en kleinschalig

“Ik ben groot voorstander van inclusie: ieder kind mag meedoen. Naar mijn bescheiden mening zou het onderwijs nog mooier worden als het ‘normaal’ is dat we in kleine werkgebieden een so-, sbo-, zmlk,- en hoogbegaafdencentrum optuigen en die integreren met het regulier onderwijs. Hoe kleiner je het houdt, hoe meer je kunt betekenen.”

Passend onderwijs

“Het is van groot belang om te onderzoeken wat er écht nodig is in een bepaald gebied: waar vragen de scholen, ouders en kinderen om? Hoe kun je dat vanuit liefde realiseren, zorg je ervoor dat de processen lopen zoals ze moeten lopen en dat iedereen weet waar hij moet zijn? En vervolgens van onderaf, in nauw overleg met de werkvloer, mooie initiatieven op- en uitbouwen, zodat iedereen erachter staat en er écht wat aan heeft.”

En nu?

“Ja, en nu? Ik ben druk bezig om mijn takenpakket over te dragen aan mijn opvolgster Gerrie, in wie ik veel vertrouwen heb. En dan ga ik lezen en – als het kan – op reis. Naar Santiago de Compostella wandelen bijvoorbeeld, tijd doorbrengen met mijn man, onze kinderen en zes kleinkinderen. Ik denk zomaar dat ik me niet vervelen zal. En ja, ook denk ik dat ik actief blijf in het onderwijs of op orthopedagogisch gebied. Het is zo’n mooi vak. Fantastisch om naar kinderen te kijken en jezelf af te vragen: wat maakt dat jij je zo gedraagt? Wat heb jij nodig om tot leren of ontwikkelen te komen? Dieper kijken. Ik vermoed dat ik dat altijd zal blijven doen.”