Hoe neem je kinderen mee in het bedenken van een warme start voor de nieuwe leerling.

Hoe reageren kinderen als je vertelt dat zij een leerling uit het buitenland in de klas krijgen? Dit vroeg Gerrie Jullens, consulent passend onderwijs voor de regio Bergen, Egmond, Schoorl, Groet bij PPO-NK zich af naar aanleiding van de toename van nieuwkomers in het reguliere onderwijs in het afgelopen jaar.

Om antwoord op deze vraag te krijgen, heeft Gerrie hierover een speciale gastles gegeven in een groep 7-8. De les begon met het idee achter “Samen Leren Leven”; wat zou dat betekenen, welk gevoel of beeld heb je daarbij?

Daarna vertelde Gerrie het verhaal van ‘Piet’, een jongen die nog geen Nederlands spreekt, maar binnenkort naar een Alkmaarse school gaat. Thuis in Eritrea groeide hij op bij zijn oma en leefde hij grotendeels op straat. Hij was nooit eerder naar school geweest, maar nu wilde zijn moeder het gezin (met nog 2 zusjes) herenigen in Nederland. “Tijdens de bijeenkomst vroeg ik de kinderen om advies. Hoe zouden zij ‘Piet’ ontvangen? Wat denken zij dat voor hem prettig is in de weken/maanden daarna? We hebben het gehad over hoe de kinderen denken dat hij zich gevoeld moet hebben toen hij in Nederland arriveerde. En natuurlijk ook hoe het voor hem moet zijn om na een week in een nieuw land - waar hij de taal nog niet spreekt - al naar school te gaan.”

De kinderen waren enorm betrokken bij deze casus: ze gingen helemaal op in het verhaal van Piet en hoe zij hem op school een zo prettig mogelijk welkom kunnen geven, vertelt Gerrie. “Hun reacties waren hartverwarmend en ik heb ze bedankt voor hun waardevolle input. Kinderen zijn veel creatiever in het bedenken van oplossingen dan volwassenen. Ze voelen dingen beter aan en kunnen veel meer dan volwassenen beseffen. Altijd als ik iets aan kinderen voorleg, komen ze met een verrassende oplossing en een constructieve aanpak.

Aan het einde van de les hebben we een wensboom, getekend op een groot wit vel, volgehangen met wensen voor ‘Piet’. De kinderen waren zelfs oprecht teleurgesteld dat ‘Piet’ niet bij hen in de klas kwam. De wensen die zij voor hem hebben opgeschreven, lieten zien hoe welkom hij zou zijn in de groep.”

Voorbeelden van wensen die de kinderen voor ‘Piet’ in de wensboom hingen, waren o.a.

• “Ik wens je veel nieuwe vrienden toe. En dat je oma nog eens kunt zien.”
• “Ik wens je veel succes en geluk in Nederland en op je nieuwe school. Hopelijk heb je een leuke klas.”
• “Ik wens dat je je hier snel thuisvoelt.”
• “Ik wens dat je geen nare dingen meer hoeft mee te maken en ik hoop dat je een mooi leven krijgt in Nederland.”
• “Ik wens dat je een leuke klas hebt en dat je snel veel vrienden maakt.”

Onlangs vertelde de leerkracht van deze groep 8 dat ze haar groep de opdracht had gegeven om in vijf minuten tijd zoveel mogelijk op te zoeken over Kaapstad, zonder uit te leggen waarom. Ze kwamen met feitjes over het aantal inwoners, het klimaat, et cetera. Uiteindelijk heeft de docent ze verteld waarom Kaapstad belangrijk was: er zou een kind uit Zuid-Afrika bij hen in de klas komen. “Meteen vroegen de leerlingen zich af of het dan misschien toch om ‘Piet’ ging. Dat was jammer genoeg niet het geval, ‘Piet’ was inmiddels op een school in Alkmaar begonnen. Maar het feit dat de kinderen zo reageerden, laat zien dat die klas nu een veilige omgeving is, waar het kind uit Zuid-Afrika ontzettend welkom is.”

Met ‘Piet’ gaat het overigens heel goed, licht Gerrie toe. “Hij gaat met veel plezier naar school en leert in hoog tempo de Nederlandse taal. Het is ongelooflijk hoe snel hij zich ontwikkelt; hij is enorm gemotiveerd om te leren. Zijn klasgenoten hebben hem omarmd, precies zoals je hoopt dat ze dat doen.”

Interesse in de methodiek met de Wensboom ? Ga hier naar lesbrief.