Hoe passend is ons onderwijs, tien jaar na de invoering ervan?

Op zaterdag 20 januari ging Coen Verbraak van De Publieke Tribune met Karin Kooreman, Bart Heeling, Nils Aukema en Melchior Wammes in gesprek over de vraag: Hoe passend is ons Onderwijs ?

Exact tien jaar geleden werd de Wet passend onderwijs ingevoerd, die volgens toenmalig staatssecretaris Sander Dekker ‘de Chinese muur’ tussen regulier en speciaal onderwijs moest 'afbreken'. Het doel was ook om alle kinderen een plek te geven in het onderwijs die aansluit bij de ondersteuningsbehoeften, zodat minder kinderen langdurig thuis zouden komen te zitten. Maar hoe goed werkte dat?

Een decennium later leven er nog altijd zorgen over de kloof tussen verwachting en realiteit. Het aantal zorgleerlingen in het reguliere onderwijs is sinds de invoering van de wet niet gestegen, en ook docenten hebben niet meer hulp gekregen om zorgleerlingen te ondersteunen. Tegelijkertijd is het lerarentekort in het speciaal onderwijs volgens de laatste schattingen zelfs nog iets groter dan in het regulier onderwijs.

In De Publieke Tribune daarom aandacht voor het speciaal onderwijs, en voor leerlingen met extra ondersteuningsbehoeften. Want met steeds minder leraren en steeds grotere klassen rijst de vraag: hoe goed werkt ons schoolsysteem voor kinderen en jongeren die juist iets extra's nodig hebben om tot bloei te komen? Hoe staat het ervoor met de muur tussen het regulier en het speciaal onderwijs? En hoe passend ís ons onderwijs eigenlijk?

Weggestuurd

De 22-jarige Melchior heeft in zijn jonge leven op maar liefst 13 verschillende plekken onderwijs gevolgd. Nadat hij werd weggestuurd van het regulier onderwijs, nam geen enkele school hem meer aan. Toch ontbrak het hem absoluut niet aan motivatie. "Ik wilde dolgraag leren, maar heb er altijd voor moeten vechten." Een lange zoektocht naar gepast onderwijs volgde.

Ook Nils (22) viel in eerste instantie uit op het regulier onderwijs. Hij kwam in 2015 thuis te zitten vanwege lichamelijke en psychische klachten. Ondanks dat hij graag wilde blijven leren, ontbrak het zijn school aan ruimte om passend onderwijs te bieden. "Ik had alleen wat meer tijd nodig, maar dat konden scholen niet bieden." Nils stelde voor om halve dagen onderwijs te volgen, maar dat was volgens de school niet mogelijk. Hij kon maar beter een andere school zoeken.

Een ogenschijnlijk uitzichtloze situatie, totdat zijn leven op een andere wending nam toen zijn moeder in de krant las over de Einstein Class: een tak binnen het onderwijs waar zorg en onderwijs onder één dak samengaan. En zo kwam hij terecht op een plek waar er eindelijk voldoende rust was voor hem om weer tot leren te komen. " Op die plek werd ik eindelijk gehoord en gezien. Die school heeft mijn leven gered.”

Tegendeel bewijzen

Melchior heeft uiteindelijk op verschillende plekken nog een aantal jaren onderwijs gevolgd, maar heeft zijn opleiding nooit af kunnen maken. Wie weet doet die mogelijkheid zich nog voor in de toekomst. "Er waren mensen die altijd zeiden 'Melchior gaat nooit wat kunnen.' Ik voel wel de behoefte om die het tegendeel te bewijzen." Momenteel zet hij zich in om onderwijs te verbeteren, onder anderen binnen de Adviesraad Eigenwijsheid.

Nils heeft de havo afgerond en volgt momenteel de opleiding Didactisch Educatief Professional. Hij loopt stage bij de Einstein Class en hoopt in de toekomst volledig in het onderwijs te werken en zijn eigen ervaringen te delen. Het belangrijkste volgens hem? Dat leerlingen zichzelf mogen zijn. "Kinderen moeten zich goed voelen. Als dat niet het geval is komen ze nooit tot leren, en dan heeft het ook allemaal geen enkele zin."

Bekijk hier de hele video van de uitzending terug

Bron: Human